Kolejne umowy terminowe nauczyciela

W sprawie z powództwa powoda (nauczyciela) o przywrócenie do pracy i odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę w wysokości prawie 10.000 zł reprezentowałem szkołę. Powód stał na stanowisku, że trzecia z sześciu zawartych z nim umów o pracę na czas określony stała się umową o pracę na czas nieokreślony oraz, że rozwiązanie tej umowy nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umowy o pracę, tj. bez pisemnego wypowiedzenia i podania przyczyny wypowiedzenia. 

Osią pozwu był zarzut niezastosowania przez mojego klienta przepisu art. 25¹ § 1 i 3 Kodeksu pracy, czyli fikcji przekształcenia się umowy terminowej w umowę na czas nieokreślony z mocy prawa. W sprawie decydujące było ustalenie relacji pomiędzy przepisami Kodeksu pracy a Karty Nauczyciela.

Przepis art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela dopuszcza nawiązywanie umów na czas określony z nauczycielem w przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela.

Sąd Najwyższy w wyroku o sygn. I PKN 235/99, wskazał, że „Przepis art. 10 ust. 4 Karty Nauczyciela […], wyłącza stosowanie art. 25¹k.p. […] art. 10 ust. 4 Karty Nauczyciela nie wprowadza fikcji przekształcenia się umowy terminowej w umowę na czas nieokreślony. Jest to zresztą zrozumiałe, jeżeli zważyć, że przepis ten wprowadza dodatkowe warunki umożliwiające zawarcie takiej umowy, nieznane Kodeksowi Pracy. Jeżeli więc są one spełnione (występuje potrzeba wynikająca z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela), to możliwe jest zawieranie kolejnych umów na czas określony, bez ograniczenia ich ilości„. 

Na ten podstawie sąd oddalił powództwo i orzekł w całości na korzyść szkoły. Wyrok jest prawomocny.