Do Kancelarii zgłosili się klienci, którzy otrzymali decyzję o ustaleniu odpłatności za pobyt bliskiej im osoby w Domu Pomocy Społecznej (DPS). Przez lata opiekowali klienci się bliskim, a kiedy już nie mieli ku temu warunków i możliwości, wystąpili o przyjęcie go do DPS. Organ w decyzji wprawdzie orzekł o przyjęcie bliskiego do DPS, ale jednocześnie ustalił…
Sprawy administracyjne Warszawa
Pytania i odpowiedzi
Masz pytania odnośnie sprawy administracyjnej? Przeczytaj odpowiedzi na najczęstsze pytania. Jeśli nie znajdziesz odpowiedzi, skontaktuj się ze mną.
Odwołanie od decyzji administracyjnej jest składane do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Zazwyczaj organem właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że obowiązują przepisy szczególne.
Zgodnie z prawem, odwołanie nie musi zawierać szczegółowego uzasadnienia; wystarczy, że z niego wynika, iż strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Niemniej jednak, w praktyce uzasadnienie i zarzuty do decyzji administracyjnej są istotne dla osiągnięcia sukcesu. Jeśli masz uwagi dotyczące treści decyzji oraz przebiegu postępowania administracyjnego, powinieneś zwrócić na nie uwagę organowi odwoławczemu, przedstawiając zarzuty odnoszące się do procedury lub stosowania prawa.
Odwołanie od decyzji administracyjnej musi być złożone na piśmie i spełniać wymogi dotyczące każdego innego pisma składanego w postępowaniu administracyjnym.
Termin na złożenie odwołania od decyzji administracyjnej wynosi 14 dni od dnia doręczenia stronom decyzji administracyjnej. Jeśli decyzja została ogłoszona ustnie, termin rozpoczyna się od dnia ogłoszenia.
Jeśli zależy Ci na wstrzymaniu decyzji administracyjnej, powinieneś złożyć odwołanie, ponieważ samo wniesienie odwołania w terminie powoduje wstrzymanie wykonania decyzji (zgodnie z art. 130 KPA). Ponadto przed upływem terminu do złożenia odwołania decyzja nie może być wykonana. Jednakże, aby wstrzymać wykonanie decyzji, odwołanie musi być skuteczne.
Warto jednak zaznaczyć, że odwołanie od decyzji nie zawsze skutkuje wstrzymaniem jej wykonania. Tak się dzieje tylko w dwóch przypadkach:
- gdy decyzja została objęta rygorem natychmiastowej wykonalności (zgodnie z art. 108 KPA);
- gdy decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu na mocy ustawy.
Samo wniesienie skargi do WSA nie wstrzymuje wykonania aktu administracyjnego lub czynności (art. 61 § 1 PPSA). Jest jednak możliwe wstrzymanie wykonania aktu lub czynności zarówno przez organ administracji, jak i przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Organ, który wydał decyzję, może w ramach autokontroli wstrzymać wykonanie aktu administracyjnego lub czynności jeszcze przed przekazaniem sprawy do WSA. Wstrzymanie to zazwyczaj może nastąpić na wniosek strony skarżącej lub z urzędu. Procedura wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest dokładnie opisana w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Pierwszym uprawnionym do wstrzymania wykonalności decyzji jest zatem organ administracji. Jednakże odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie uniemożliwia skarżącemu złożenia wniosku do sądu.
Po przekazaniu sprawy do sądu, WSA może na wniosek strony skarżącej wstrzymać wykonanie aktu lub czynności, gdy istnieje ryzyko znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Ważne jest, aby uzasadnić i wykazać istnienie przyczyny, dla której żądane jest wstrzymanie wykonania aktu lub czynności organu administracji. Należy jednak pamiętać, że możliwość wstrzymania wykonania aktu na wniosek nie dotyczy przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza takie wstrzymanie ich wykonania.
Nie, wniesienie skargi administracyjnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Warszawie nie wstrzymuje automatycznie wykonania decyzji administracyjnej.
W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA), można złożyć wniosek o wstrzymanie wykonalności wyroku WSA, który oddalił skargę administracyjną. Wniosek taki może być skierowany przez skarżącego i może prowadzić do wydania postanowienia przez sąd, które wstrzymuje wykonanie w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli istnieje ryzyko znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Jednakże są pewne wyjątki, gdzie przepisy prawa miejscowego, chociaż weszły w życie, mogą być wyłączone z takiego wstrzymania wykonania decyzji administracyjnej.
Zgodnie z prawem, skargę administracyjną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu.
Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
Efektywność rozpatrywania spraw administracyjnych, zwłaszcza przez sądy I instancji, takie jak Wojewódzkie Sądy Administracyjne, jest zazwyczaj wyższa niż w przypadku sądów powszechnych.
Z mojego doświadczenia wynika, że większość spraw o umiarkowanym stopniu skomplikowania jest rozstrzygana przez WSA w ciągu 6 miesięcy. Często nawet w sprawach mniej złożonych decyzje zapadają w 3-4 miesiące.
Jednakże problem pojawia się na etapie postępowania kasacyjnego przed NSA, gdzie oczekiwanie na rozstrzygnięcie może trwać od 12 do nawet 24 miesięcy. Wiele zależy od tego, czy wnioskujemy o rozpoznanie sprawy na rozprawie, co znacznie wydłuża czas postępowania. Większość spraw jednak nie wymaga tego, a rozpatrzenie skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnych znacząco przyspiesza proces.
W każdym przypadku ustalamy koszty indywidualnie przed rozpoczęciem współpracy prawnej.
W sprawach administracyjnych, kancelaria stosuje cennik usług prawnych jako punkt wyjścia. Reprezentacja przed sądem opłacana jest na podstawie stawki godzinowej.
W sytuacji spraw administracyjnych przed WSA i NSA, istnieje możliwość zastosowania tzw. success fee, czyli wynagrodzenia za sukces. Polega to na płaceniu części honorarium pełnomocnika za prowadzenie sprawy oraz dodatkowej premii za uzyskany wynik. Taki model płatności stosujemy zwłaszcza, gdy sprawa dotyczy określonej kwoty pieniężnej.
„Success fee” najczęściej jest określone w formie procentowej, jednak można je ująć także kwotowo.
Success fee zazwyczaj określa się procentowo, choć można także ustalić je kwotowo. Zaletą tego rozwiązania jest dodatkowa motywacja pełnomocnika do osiągnięcia pozytywnego rezultatu, od którego zależy jego wynagrodzenie. Warto jednak podkreślić, że success fee nie stanowi jedynego elementu wynagrodzenia radcy prawnego czy adwokata.
Koszt pomocy prawnej zależy od różnych czynników:
- Stopień skomplikowania i trudność sprawy – im bardziej złożona sprawa, wymagająca większego nakładu czasu i pracy, tym wyższy koszt pomocy prawnej.
- Dziedzina prawa – sprawa administracyjna może dotyczyć tylko prawa administracyjnego, ale również zawierać elementy z zakresu prawa gospodarczego, cywilnego lub innych specjalnych ustaw.
- Czas potrzebny na pomoc prawną – jeśli jest to sprawa pilna, na przykład skarga musi zostać złożona w ostatniej chwili, koszty mogą być wyższe.
- Liczba rozpraw – im więcej rozpraw, tym wyższe koszty związane z reprezentacją przed sądem.
- Wartość przedmiotu sprawy – im wyższa wartość, tym większe koszty i zazwyczaj większa złożoność sprawy.
Sporządzenie skargi kasacyjnej do NSA wymaga zachowania wysokiego stopnia formalizmu określonego przepisami prawa, w szczególności konieczności sformułowania skutecznych i dobrze uzasadnionych zarzutów wobec wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zgodnie z przepisami, możliwe jest sporządzenie i złożenie skargi kasacyjnej jedynie za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, takiego jak radca prawny czy adwokat.
Wycena skargi kasacyjnej wymaga wcześniejszej analizy akt sprawy i może być dostosowana do indywidualnych potrzeb i uwarunkowań Twojej sprawy. W pozostałych aspektach, konsultacje dotyczące wyceny skargi kasacyjnej mogą być oparte na podobnych kryteriach co w przypadku wyceny skargi administracyjnej do WSA.
W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym obowiązuje tzw. przymus adwokacko-radcowski. Oznacza to, że strona nie może samodzielnie działać, lecz skarga powinna być sporządzona przez radcę prawnego, adwokata, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego (w przypadku doradcy lub rzecznika jedynie, gdy skarga dotyczy ich obowiązków lub działań). Skarżący przed NSA nie może występować osobiście, lecz jedynie za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika.
Przymus adwokacko-radcowski wynika z wysokiego stopnia złożoności postępowania kasacyjnego oraz potrzeby zapewnienia profesjonalnego uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw prawnych przez wyspecjalizowanych pełnomocników.
Wynagrodzenie
Wynagrodzenie ryczałtowe
Polega na ustaleniu z góry określonej kwoty za wykonanie konkretnego zlecenia.
Wynagrodzenie godzinowe
Kalkulowane według określonej stawki godzinowej oraz czasu poświęconego na prowadzenie sprawy.
Success fee
Wynagrodzenie przewidujące wynagrodzenie podstawowe w połączeniu z premią za korzystny wynik sprawy, tzw. success fee.